Zewnętrzne tynki cienkowarstwowe – zasady aplikacji
Tynki cienkowarstwowe są dekoracyjne i doskonale zabezpieczają ściany zewnętrzne domu. Ich wybór jest duży – możemy zdecydować się m.in. na tynk akrylowy, silikonowy, silikatowy czy silikatowo-silikonowy. Poszczególne tynki różnią się między sobą właściwościami, jednak technika ich nakładania jest taka sama. I chociaż prace przebiegają szybko, to muszą być wykonane dokładnie. Z tego powodu warto zatrudnić sprawdzoną ekipę tynkarską. Warto też przyglądać się pracy fachowców – musimy jednak wiedzieć, na co zwrócić uwagę.
Pogoda a nakładanie tynku cienkowarstwowego
Prace tynkarskie powinny odbywać się w odpowiednich warunkach atmosferycznych – ważna jest zarówno temperatura, jak i wilgotność. Tynkowanie należy przeprowadzać, gdy temperatura powietrza jest wyższa niż 5oC, ale nie powinna przekraczać 25oC. Zbyt niska temperatura spowoduje przemrożeniem tynku cienkowarstwowego, w wyniku czego będzie on odpadał z powierzchni ścian – w temperaturze poniżej 0oC proces wiązania ulega zatrzymaniu. Poważnym błędem jest również aplikacja tynku cienkowarstwowego, gdy temperatura powietrza jest odpowiednia, ale podłoże jest zmrożone. Natomiast nakładanie tynku w zbyt wysokiej temperaturze i przy dużym nasłonecznieniu będzie skutkowało pojawieniem się przebarwień na świeżym tynku. W takich warunkach także tynk szybko zasycha, utrudniając właściwe i równomierne zatarcie struktury. Możemy przed tym się uchronić stosując siatki osłonowe. Zakazane jest nakładanie tynku podczas opadów deszczu oraz przy wysokiej wilgotności powietrza. W najlepszym przypadku wydłuży się okres wiązania tynku, ale w najgorszym – podczas dużego deszczu – może nastąpić nawet spłukanie zaprawy.
Podłoże pod tynk cienkowarstwowy
Tynki cienkowarstwowe aplikuje się na suche, czyste i stabilne podłoże, nie może być także uszkodzone. Podłoże należy wzmocnić preparatem gruntującym, a następnie nałożyć masę podkładową. Zadaniem masy jest zabezpieczenie wewnętrznych warstw elewacji (m.in. ocieplenia) oraz zwiększenie przyczepności powłoki – a to z kolei ułatwi nakładanie tynku cienkowarstwowego. Pominięcie warstwy podkładowej spowoduje, że tynk w krótkim czasie zaczyna odspajać się i odpadać ze ściany. Aby uniknąć ewentualnych przebarwień podczas zacierania tynku, warto masę podkładową zabarwić na kolor zbliżony do barwy tynku cienkowarstwowego.
Nakładanie tynku warstwowego – zasady
Tynki cienkowarstwowe można nakładać ręcznie pacą lub za pomocą agregatu tynkarskiego. Co ważne, wszystkie naczynia do mieszanie, mieszadła i narzędzia muszą być czyste i wykonane ze stali nierdzewnej – zwykła stal węglowa w kontakcie z zaprawą rdzewieje i na elewacji mogą pozostać nieestetyczne oraz bardzo trudne do usunięcia smugi. Pamiętajmy, że zanim zaczniemy nakładać tynk, należy go dokładnie wymieszać, stosują się do zaleceń producenta. Nakładając tynk ręcznie pożądaną fakturę można uzyskać za pomocą różnych wałków, pędzli, pac z tworzyw sztucznych. Chcą uzyskać niestandardowe efekty, można wykorzystać także m.in. łyżki, widelce czy butelki. Jeśli do tynkowania stosujemy agregat, to strukturę nadaje się zmieniając końcówki dyszy. Tynk cienkowarstwowy aplikuje się tylko jedną warstwą – jej grubość nie może przekraczać grubości ziarna tynku. Po nałożeniu tynk należy dokładnie rozprowadzić na powierzchni i wyrównać. Duże i płaskie powierzchnie powinno tynkować się w jednym cyklu roboczym – jeśli konieczne będzie przerwania prac, miejsce łączenie zakrywa się taśmą papierową. Świeżą, wyprawę zabezpiecza się siatką ochronną. Aby mieć pewność pełnej powtarzalności koloru i uziarnienie, dobrze jest stosować tynki z jednej partii.
zdjęcia: Atlas