Artykuły

Tynki gipsowe należą do najbardziej popularnych tynków wewnętrznych. Można je układać na ścianach i sufitach wykonanych z bardzo wielu materiałów budowlanych, o różnej chłonności i przyczepności, co odgrywa dużą rolę przy nakładaniu tynków. Tynk gipsowy nakłada się bez wstępnej obrzutki, bezpośrednio na podłoże w jednej warstwie, dlatego szczególnie duże znaczenie ma m.in. zagwarantowanie jego odpowiedniej przyczepności do podłoża. Zapewni ją gruntowanie. To od niego zależy trwałość tynku. Należy je wykonać na dzień przed przystąpieniem do tynkowania. Równie istotna jest odpowiednia czystość tynkowanej płaszczyzny.

Prace przygotowawcze przed tynkowaniem

Przed przygotowaniem podłoża do tynkowania należy koniecznie zabezpieczyć grubą folią malarską stolarkę okienną i drzwiową. Ochrony np. farbą w spreju wymagają również wszelkie metalowe elementy – gips oddziałuje korozyjnie na stal. Ich niezabezpieczenie sprawi, że po jakimś czasie zauważymy na ścianie brunatne zaplamienia. Puszki instalacji elektrycznej należy zakryć krążkami. Jeśli będą tynkowane rury instalacji wodnej, pamiętajmy, że muszą być one osłonięte otuliną, inaczej mogą się pojawić na tynku wilgotne smugi. Ryzyko powstawania rys na połączeniach różnych materiałów budowlanych zminimalizuje nałożenie siatki tynkarskiej. Jest ona konieczna także na podłożach styropianowych, ogrzewaniu ściennym oraz jako zbrojenie tynku narzucanego na bruzdy instalacyjne

Ocena podłoża pod tynk gipsowy

Zanim przystąpimy do gruntowania należy ocenić stan podłoża. Powinno być ono trwałe i suche, nośne oraz nieprzemarznięte. Konieczne jest określenie wilgotności resztkowej murów, ich stopnień chłonności oraz stanu ogólnego. Wilgotność resztkową murów mierzy się wilgotnościomierzem i powinna wynosić poniżej 3%. Ważna jest również temperatura podłoża oraz powietrza, nie może być niższa niż +5^oC. Bardzo istotne jest, by podłoże było równe. Im jest ono równiejsze, tym cieńsza będzie warstwa szpachlówki, jaką będziemy musieli nałożyć podczas tynkowania. Zatem wszelkie nierówności należy uzupełnić odpowiednią zaprawą.

Ważna czystość podłoża pod tynk gipsowy

Gruntowanie podłoża powinno też poprzedzić sprawdzenie stanu jego czystości. Należy sprawdzić czy są na nim zwietrzałe resztki zaprawy lub betonu, wycieki wapienne albo zatłuszczenia. Jeśli stwierdzimy ich obecność, trzeba je usunąć. Warto też pamiętać, by świeżo zagruntowane ściany i sufity nie były narażone na pył oraz kurz. Jeśli układamy tynk gipsowy podczas remontu, a więc na ścianach, które były wcześniej malowane lub tapetowane, należy usunąć powłoki malarskie, starą tapetę oraz wszystkie luźne elementy niezwiązane z podłożem.

Niechłonne podłoże pod tynk gipsowy

Stropy żelbetowe oraz elementy betonowe mają podłoże niechłonne, a ich powierzchnia jest zwarta oraz gładka. Do ich gruntowania można używać gotowych preparatów gruntujących, które zawierają ziarna wypełniaczy, pochodzenia mineralnego, np. piasku kwarcowego oraz poprawiające przyczepność dyspersje żywic syntetycznych. Gotowych mieszanek nie należy rozcieńczać. Trzeba je nanieść ręcznie, za pomocą pędzla lub wałka na dzień przed tym, jak zaczniemy nakładać tynk gipsowy. Najczęściej mają one kolor różowy lub niebieski.

Chłonne podłoże pod tynk

Jeśli mur został wykonany z cegły, pustaków ceramicznych, gazobetonowych lub silikatowych podłoże jest chłonne, a jego powierzchnia chropawa, do jego gruntowania należy zastosować środek wyrównujący chłonność podłoża. Dzięki niemu powierzchnia ścian i sufitów zyska odpowiednią elastyczność oraz przyczepność pod tynk gipsowy. Preparat przyczyni się również do wyrównania chłonności przygotowywanych do tynkowania płaszczyzn oraz wpłynie korzystnie na ich paroprzepuszczalność. Preparaty gruntujące do podłoży chłonnych to najczęściej dyspersje wodne żywic syntetycznych w kolorze niebieskim, żółtym, różowym lub mlecznobiałym. Są to środki, które najczęściej można rozcieńczać, w zależności od chłonności podłoża.

Przygotowanie narożników

Ważnym elementem dobrego przygotowania podłoża pod tynk jest także właściwe zabezpieczenie naroży ścian – także wokół okien i drzwi – przed uszkodzeniami mechanicznymi. Ta inwestycja, która zwróci się w trakcie eksploatacji domu czy mieszkania. Podczas tynkowania zastosowanie narożników ułatwi wyprowadzenie naroży pionowych i poziomych. Pomocne będą narożniki tynkarskie, np. aluminiowe lub wykonane z blachy stalowej nierdzewnej. Są one niezawodne przy wysokiej wilgotności ścian. Do ścian wykańczanych tynkiem gipsowym nie poleca się natomiast narożników stalowych.

zdjęcia: Solbet, Cekol, Knauf