Artykuły

Sufity podwieszane z okładzinami z płyt gipsowo-kartonowych to najczęściej poziome konstrukcje samonośne składające się z rusztu stalowego zamocowane do rodzimego podłoża przy pomocy odpowiednich łączników i obłożone płytami gipsowo-kartonowymi.

Konstrukcja rusztu oraz jego mocowanie do stropu, musi stanowić sztywne, nieodkształcalne podłoże dla płyt gipsowo-kartonowych. W zależności od funkcji oraz wymogów stawianych na konkretnym obiekcie, stosowane są różne rodzaje sufitów podwieszanych.

W budownictwie mieszkalnym, jak domy jednorodzinne, czy mieszkania w bloku, montowane są najczęściej sufity podwieszane o małych wymiarach lub okładziny sufitowe. Są to sufity dekoracyjne, mające najczęściej  zadanie ukrycia oświetlenia wpuszczanego w sufit lub sufity z elementami dekoracyjnymi.

Przy montażu sufitów podwieszanych w pomieszczeniach suchych takich jak: pokoje mieszkalne, korytarze, sypialnie, stosuje się najczęściej płyty gipsowo-kartonowe zwykłe w wymiarze 1200x2000x12,5 mm. Do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności jak: kuchnie, łazienki, pralnie,itp. powinno stosować się płyty gipsowo-kartonowe impregnowane. Gipsowy rdzeń płyty zaimpregnowany jest woskiem lub silikonem i nie dopuszcza do zawilgocenia płyty g-k.
W zależności od rodzaju stropu stosuje się odpowiednie kotwy lub dyble rozprężne. W przypadku mocowania rusztu sufitu do konstrukcji drewnianych mocujemy je za pomocą wkrętów do drewna.
W przestrzeni miedzy sufitowej możemy ukryć przewody elektryczne, wentylacyjne lub klimatyzacyjne. W tym przypadku zależy nam na tym, aby odległość pomiędzy płytą g-k a stropem byłą stosunkowo mała. Wykonujemy wówczas tzw. okładzinę sufitową na profilach CD i elementach mocujących ES. Za pomocą elementów ES możemy opuścić maksymalnie nasz sufit na wysokość ok. 120mm. Powstała w ten sposób przestrzeń pozwoli nam na ukrycie wymienionych wyżej instalacji.

Prace przy montażu sufitu podwieszanego rozpoczynamy od wytrasowania powierzchni ścian, do których zakotwiony będzie profil przyścienny.

Przy trasowaniu powierzchni stropu zaznaczamy linie dzielące strop na dwie połowy. Następnie wytyczamy równoległe do pierwszej linie w rozstawie co 100 cm. Wspomniany rozstaw ustala odległość między profilami górnymi. Na tak wytrasowanych liniach zaznaczamy punkty w rozstawie co 100 cm, pamiętając o tym, aby pierwszy punkt na linii był w odległości maks. 40 cm od ściany.

Następnie wzdłuż wytyczonych linii mocujemy wieszaki obrotowe z prętami. Po zakotwieniu prętów w stropie odginamy wieszak pod kątem prostym. Odległość między wieszakami przy pojedynczym opłytowaniu wynosi 100 cm. Przy podwójnym opłytowaniu należy zastosować rozstaw 75 cm.

Po zamocowaniu profili poziomujemy ruszt za pomocą poziomicy. Wysokość podwieszenia regulujemy za pomocą sprężynki wieszaka.

Przy rozstawie 40 cm pomiędzy profilami płytę przykręcamy krawędzią wzdłużną, pokrytą kartonem, w kierunku prostopadłym do rusztu. Przy montażu płyty do rusztu sufitowego należy pamiętać o pozostawieniu szczeliny ok. 5 mm pomiędzy krawędziami płyty i ścianą. Rozstawy pomiędzy blachowkrętami wynoszą 20 cm. Wszystkie krótsze krawędzie płyty o dł. 120 cm powinny łączyć się na profilu CD. Płytę przykręcamy tylko do profili CD. Płyty mocujemy z wzajemnym przesunięciem styków poprzecznych o min. 40 cm.
Po przykręceniu wszystkich płyt do rusztu sufitowego możemy przystąpić do wykonywania spoin pomiędzy płytami. Po zaspoinowaniu połączeń pomiędzy płytami gipsowymi powierzchnia sufitu jest przygotowana do ostatecznego wykończenia: malowania, tapetowania, nakładania tynków dekoracyjnych itp.

Często zależy nam na znacznym obniżeniu płaszczyzny sufitu podwieszanego od istniejącego stropu. Związane może to być z obniżeniem wysokości pomieszczeń i zaoszczędzeniu na kosztach ogrzewania lub w celu ukrycia instalacji wymagającej większej przestrzeni. Zwiększenie wysokości podwieszenia związane może też być z uzyskaniem ciekawych efektów dekoracyjnych np. sufit podwieszany montowany w kilku różnych płaszczyznach. W domach jednorodzinnych, gdzie powierzchnie sufitów są stosunkowo małe, stosuje się najczęściej jeden z dwóch rodzajów rusztów: ruszt jednopoziomowy pojedynczy lub ruszt dwupoziomowy krzyżowy. Pierwszy z rodzajów rusztów stosuje się wtedy gdy każdy z wymiarów pomieszczenia nie przekracza 4m. Ruszt dwupoziomowy krzyżowy powinniśmy stosować wtedy gdy pomieszczenia ma wymiary większe niż 4x4m. Ruszt taki zapewnia dużą sztywność konstrukcji, możliwość podwieszania dodatkowych obciążeń na suficie schowania oświetlenia ukrytego czy położenie materiału izolacyjnego na powierzchni sufitu. Rozstawy pomiędzy profilami warstwy górnej wynoszą maks. 1000 mm a profile warstwy dolnej w zależności od kierunku montowania płyty 400 lub 500mm. Rozstaw wieszaków wynosi 1000 x 1000 mm. W tego typu ruszcie stosujemy wieszaki obrotowe ze sprężyna oraz pręty mocujące. W zależności od wysokości podwieszenia montujemy pręty mocujące o różnej długości 250, 500, 1000 lub 1500 mm. W przypadku, kiedy chcemy opuścić sufit podwieszany na większą wysokość stosujemy sprężynkę dwuhakową do łączenia dwóch prętów mocujących.

W pomieszczeniach mieszkalnych montujemy również sufity o pewnych wymogach akustycznych. Mogą to być sufity dźwiękochłonne lub dźwiękoizolacyjne.
Sufity dźwiękochłonne stosowane są w pomieszczeniach w celu zwiększenia pochłaniania dźwięku. Konstrukcja rusztu, zawiesia są takie same jak w przypadku sufitów standardowych a różnica polega na zastosowaniu płyt perforowanych. Płyty te w zależności od rodzaju perforacji, wysokości podwieszenia oraz zastosowanego materiału izolacyjnego posiadają różny współczynnik pochłaniania dźwięku. Tego typu sufity stosowane są w pomieszczeniach kina domowego, studiach nagrań itp.
Sufity dźwiękoizolacyjne stosuje się w pomieszczeniach, które mają być odizolowane od dźwięków dochodzących z zewnątrz. Są to sufity podwieszane z płyt g-k o zwiększonej masie np. płyty ogniochronne o grubościach 12,5 lub 15mm. Podwieszone do standardowego rusztu stalowego dwupoziomowego. Im większa masa płyt tym większa izolacyjność akustyczna sufitu. W celu poprawienia tłumienia drgań na suficie a tym samym polepszenie jego izolacyjności akustycznej stosuje się specjalne zawiesia z elementem tłumiącym np. phonistar.

Przy sufitach dekoracyjnych krzywoliniowych wykorzystuje się te same elementy nośne co przy sufitach tradycyjnych. Do poszycia rusztu sufitów krzywoliniowych wykorzystywana jest płyta Nida Gięta o grubości 6,25mm. Płytę te można wygiąć na mokro do promienia ok. 30cm. W tym celu opieramy płytę o ścianę i moczymy wałkiem z wodą lub pędzlem. Płyta pod własnym ciężarem zacznie się uginać do odpowiedniego promienia. Po wymaganym wygięciu się płyty blokujemy ją i zostawiamy do wyschnięcia. Po wyschnięciu płytę przykręcamy do profili. Sposób spoinowania płyt giętych 6,25mm jest taki sam jak płyt standardowych.

W przypadku kiedy sufit podwieszany musi spełniać wymagania ogniowe powinno stosować się płyty ogniochronne typu F lub DF. W ofercie Lafarge Gips płyty te noszą nazwę Nida Ogień lub Nida ogień Plus. W zależności od wymogów ogniochronnych stawianym tym sufitom można je konstruować w klasach odporności ogniowej od EI30 do EI120. Dokładne wytyczne dotyczące montażu określone są w klasyfikacji ogniowej wydanej przez Instytut Techniki Budowlanej, Zakład Badań Ogniowych w Warszawie.