Artykuły

P.P.H.LEMAR Sp.z o.o. Czerwonak przygotował systemy dachowe w zakresie odponości ogniowej warstwowych przekryć dachowych na podłożu z płyty żelbetonowej z izolacją cieplną z płyt styropianowych lub ze skalnej wełny mineralnej z zastosowaniem papy specjalnej, wierzchniego krycia LEMBIT NRO.

Klasyfikacja w zakresie odporności ogniowej warstwowych przekryć dachowych wykonanych na części nośnej w postaci płyty żelbetonowej z izolacją cieplną z płyt styropianowych EPS-100-038 (system nr 66) lub ze skalnej wełny mineralnej (system nr 65).

Dach o konstrukcji żelbetonowej o nachyleniu min. 0%, max. 25%.
Badania w zakresie odporności ogniowej przekrycia dachu przeprowadzono dla: nośności - R, szczelności - E, izolacyjności - I, wg PN-B-02851-1 oraz PN-EN1363-1:2001.Systemy pozwalają na realizowanie przekryć dachowych w zakresie odporności ogniowej warstwowych przekryć dachowych wg PN-EN13501-2+A1:2009.

Klasa odporności ogniowej przy poziomie wykorzystania obciążenia z izolacją termiczną z płyt styropianowych na podłożu żelbetonowym wynosi: REI 15 dla 75%; RE 20 dla 67%; z uwzględnieniem wartości obliczeniowej obciążenia śniegiem "S"(system dachowy nr 66) . System dachowy posiada klasyfikację odporności ogniowej przekrycia wydany przez Zakład Badań Ogniowych Warszawa - KLASYFIKACJA NP-713.1/A/2008/MŁ , OPINIA 2072/10/ZOONP.

System dachowy nr 66:
odporność ogniowa warstwowego przekrycia dachowego REI 15, RE 20, mocowanie mechaniczne na izolacji termicznej z płyt styropianowych.

Klasa odporności ogniowej przy poziomie wykorzystania obciążenia z izolacją termiczną z płyt z wełny mineralnej o gramaturze minimum 130kg/m³ na podłożu żelbetonowym dla określonej grubości wynosi: ≥ 80mm dla REI 15; ≥ 90mm dla REI 30; ≥ 100mm dla REI 45; z uwzględnieniem wartości obliczeniowej obciążenia śniegiem "S"(system dachowy nr 65). Klasyfikacja odporności ogniowej przekrycia wydana przez Zakład Badań Ogniowych Warszawa - KLASYFIKACJA NP-713.2/A/2008/MŁ , OPINIA 2072/10/ZOONP.

System dachowy nr 65:
odporność ogniowa warstwowego przekrycia dachowego REI 15, REI 30, REI 45, mocowanie mechaniczne na izolacji termicznej z płyt ze skalnej wełny mineralnej.

Część nośną przekrycia dachu wykonano z płyty żelbetonowej, na której umieszczono folię paroizolacyjną PE o grubości 0,2mm (zdj. nr 1). Na folii paroizolacyjnej ułożono izolację cieplną z płyt styropianowych EPS 100-038 o grubości co najmniej 200mm lub płyty ze skalnej wełny mineralnej o gramaturze minimum 130kg/m³ i grubości ≥ 80mm dla REI 15; ≥ 90mm dla REI 30; ≥ 100mm dla REI 45. Płyty styropianowe lub z wełny mineralnej układamy na pokryciu z folii paroizolacyjnej uszczelniając nimi całość pokrycia.

Na izolacji cieplnej z płyt styropianowych (system dachowy nr 66) układa się przekładkę z welonu z włókien szklanych (zdj. nr 2) na zakłady do 50mm w celu uszczelnienia całości systemu dachowego i uzyskania dodatkowej przegrody przed ogniem. Następnie na izolacji termicznej z płyt styropianowych lub z wełny mineralnej (system dachowy nr 65) zastosowano papę podkładową LEMBIT O P-V70 S30, zgrzewając na łączeniach wzdłużnych i poprzecznych (zdj. nr 3 ). Arkusze papy należy łączyć ze sobą na zakłady : podłużny 9cm, poprzeczny od 12 do 15 cm.W warstwie wierzchniej zastosowano papę specjalną wierzchniego krycia LEMBIT NRO. Papę LEMBIT NRO zgrzewa się palnikiem gazowym po przeszkoleniu (zdj. nr 5) oraz mocuje się łącznikami mechanicznymi (zdj. nr 4) - teleskop,wkręt i kołek; poprzez papę podkładową , przekładkę z welonu z włókien szklanych płyty styropianowe (system dachowy nr 66) lub z wełny mineralnej (system dachowy nr 65) i paroizolację do podłoża betonowego. Łączniki rozmieszczamy wzdłuż zakładu podłużnego na całej powierzchni: w strefie środkowej - 3szt., bocznej - 6 szt., narożnikowej - 9szt.(dla obiektu położonego w I strefie wiania wiatru i dla budynku o wysokości do 20m). Brzeg grzybka powinien znajdować się w odległości min. 2cm od brzegu papy. Długość łączników uzależniona jest od grubości warstwy izolacji termicznej.

Montaż: mocowanie mechaniczne, zalecany bezpłomieniowy system układania papy lub po przeszkoleniu przy użyciu palnika gazowego (zdj. nr 5). Po obwodzie wykonuje się izolacje ścian attyk w postaci płyt ze skalnej wełny mineralnej o grubości minimum 6 cm i gęstości co najmniej 90kg/m³, która dochodzi do izolacji cieplnej oraz obróbki blacharskiej w postaci kątownika 25x25cm z blachy stalowej o grubości 0,5 mm (zdj. nr 6).

Klasyfikacje w zakresie odporności ogniowej przekrycia dachu wykonanego z części nośnej w postaci płyty żelbetonowej z izolacją termiczną z płyt styropianowych (system dachowy nr 66) przy poziomie wykorzystania dopuszczalnego obciążenia podłoża według kryteriów polskiej normy PN-EN 13501-2:2007(U) podano w tablicy nr 1.

Tak wykonane przekrycie dachowe z izolacją termiczną z płyt styropianowych lub ze skalnej wełny mineralnej w zakresie klasy odporności ogniowej przekrycia ogranicza możliwość przedostania się ognia z palącego dachu do wnętrza budynku na skutek rozszczelnienia części nośnej (np. połączeń styków płyt żelbetowych). Część nośna przekrycia dachu została wykonana z materiałów niepalnych, wewnątrz części nośnej przekrycia umieszczono palną izolację cieplną uzyskując klasę odporności ogniowej tej części przekrycia nie niższą niż E 15.
Klasyfikacje w zakresie odporności ogniowej przekrycia dachu wykonanego z części nośnej w postaci płyty żelbetonowej z izolacją termiczną z płyt ze skalnej wełny mineralnej (system dachowy nr 65) przy poziomie wykorzystania dopuszczalnego obciążenia podłoża według kryteriów polskiej normy PN-EN 13501-2:2007(U) podano w tablicy nr 2.
Ponadto dopuszczone do stosowania w budownictwie systemy dachowe zapewniają szczelność ogniową E30 pasa przekrycia dachu budynku niższego o szerokości 8m, przyległego lub usytuowanego bliżej niż 8 m od ściany z otworami budynku wyższego.Wymagania te dotyczą także części niższej tego samego budynku, jeżeli ta część stanowi odrębną strefę pożarową aby ograniczyć możliwość przerzutu pożaru z budynku lub części niższej budynku na wyższy lub wyższą część tego samego budynku. Ogranicza to także możliwość spowodowania pożaru części niższej np. na skutek wyrzucenia palących się przedmiotów z części wyższej.

Klasyfikacja ogniowa w zakresie odporności ogniowej przekryć dachowych z izolacją termiczną z płyt styropianowych lub ze skalnej wełny mineralnej podana w tabeli nr 1 i 2 zachowuje ważność pod warunkiem, że w rozwiązaniach warstwowych przekryć dachowych z częścią nośną z płyty żelbetonowe nie zostaną wykonane żadne zmiany.

Klasy odporności ogniowej warstwowych przekryć dachów, podane w klasyfikacji NP-713.1/A/200/MŁ ( system dachowy nr 66 - tabela nr 1), NP-713.2/A/200/MŁ (system dachowy nr 65 - tabela nr 2) w przypadku zamiany części nośnej przekryć z blachy trapezowej na płytę żelbetonową nie ulegają zmianie.

W celu zapewnienia bezpieczeństwa pożarowego, budynki powinny być tak konstruowane, aby uniknąć przedwczesnej utraty odporności ogniowej, a w konsekwencji rozprzestrzeniania się pożaru na cały dach i jego zawalenia. Wykonane badania ogniowe systemów dachowych na podłożu żelbetonowym z izolacją termiczną z płyt styropianowych (system nr 66) i z płyt ze skalnej wełny mineralnej (system nr 65) pozwalają ocenić zaproponowane rozwiązania przekryć dachów, dzięki czemu możliwe jest zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pożarowego budynków.

Wykonywanie izolacji z zastosowaniem papy specjalnej, wierzchniego krycia LEMBIT NRO powinno odbywać się według projektu technicznego opracowanego zgodnie z przepisami budowlanymi, z uwzględnieniem szczegółowych wytycznych zawartych w instrukcji producenta : www.lemar.poznan.pl.

Prace montażowe z zastosowaniem papy LEMBIT NRO w systemach dachowych mogą odbywać się po uprzednim skontaktowaniu z regionalnym kierownikiem sprzedaży lub z działem doradztwa technicznego firmy LEMAR w celu otrzymania pełnej informacji w zakresie zasad montażowych.