Ocieplenie ścian zewnętrznych domu – kryteria doboru materiałów termoizolacyjnych
Ściana dwuwarstwowa, tzn. materiał murowy z warstwą ocieplenia, pozwala osiągnąć wysokie parametry termoizolacyjne, dlatego jest to najbardziej popularny w Polsce rodzaj ściany wykorzystywany przy budowie domów jednorodzinnych – w projektach gotowych najwięcej budynków jest zaprojektowanych właśnie w tej technologii. W ścianach o takiej konstrukcji za parametry termiczne przegrody odpowiada warstwa termoizolacyjna mocowana do ściany od strony zewnętrznej. Wymaganą izolacyjność termiczną ścian pozwala osiągnąć odpowiednia grubość warstwy ocieplenia. Termoizolacja sprawia także, że nadproża i wieńce stropowe nie są mostkami termicznymi. Mimo iż ściany dwuwarstwowe są droższe w wykonaniu i wymagają większych nakładów czasu oraz pracy niż budowa ścian jednowarstwowych, są od nich bardziej odporne na błędy wykonawcze.
Kryteria doboru materiałów izolacyjnych
Do izolacji ścian dwu- i trójwarstwowych najczęściej wykorzystuje się styropian i wełnę mineralną. Inwestorzy coraz chętniej sięgają też po inne materiały termoizolacyjne. Najważniejszym kryterium wyboru materiału termoizolacyjnego jest jak najniższy współczynnik przewodności cieplnej (λ) – im mniejsza wartość współczynnika λ, tym lepsze właściwości izolacyjne materiału izolacyjnego. Do ociepleń powinno się wybierać materiały o lepszych właściwościach izolacyjnych, które już przy mniejszej grubości zapewnią odpowiednią ochronę cieplną budynku. Standardowa grubość ocieplenia wykonanego ze styropianu czy wełny mineralnej pozwalająca spełnić aktualne przepisy wynosi 10-15 cm. Jednak budując dom spełniający wymogi przepisów budowlanych, które wejdą w życie za dwa lata (w 2021 roku), trzeba zastosować warstwę ocieplenia większej grubości – np. około 20 cm.
Ważnym kryterium jest ochrona przeciwpożarowa. Stosowanie materiału niepalnego, jak np. skalna wełna mineralna zmniejsza ryzyko pożaru – wzrasta ono, gdy stosujemy grubszą warstwę materiału izolacyjnego o słabszych parametrach ochrony przeciwpożarowej. Bardzo istotnym parametrem jest paroprzepuszczalność materiału izolacyjnego i jego odporność na wilgoć. Szybkie i skuteczne wysychanie wody oraz odparowanie wilgoci występującej w procesie budowlanym gwarantuje zmniejszenie ryzyka występowania pleśni i grzybów, które wzrasta, gdy stosujemy materiał termoizolacyjny nieparoprzepuszczalny. Kluczowe znaczenie ma też wytrzymałość na ściskanie – musi być duża, inaczej fasada będzie mniej odporna na uderzenia. Reasumując, materiał ociepleniowy powinien więc łączyć wysokie parametry cieplne i mechaniczne. Przy wyborze konkretnego systemu – z zastosowaniem styropianu lub wełny mineralnej – należy zwrócić szczególną uwagę na odpowiedni dobór jakościowy tych materiałów ociepleniowych. Najlepszym rozwiązaniem jest użycie materiałów izolacyjnych o parametrach przebadanych w danym systemie i określonych w dokumentach aprobacyjnych systemodawców.
Grubość materiału termoizolacyjnego i jego ciężar
Aby sprostać nowym wymaganiom dotyczącym zwiększonej termoizolacyjności przegród, w większości rozwiązań trzeba stosować grubszą warstwę materiału izolacyjnego. Wraz ze zmianą grubości zwiększa się również ciężar stosowanych materiałów izolacyjnych. I o ile jest to mniej istotne przy zastosowaniu styropianu, w przypadku którego ciężar 1 m² ocieplenia po wprowadzeniu wymaganej wartości U = 0,2 W/(m²·K) grubości np. 18 cm wyniesie 2,3 kg, to ważne jest przy ociepleniu wełną mineralną – ciężar wzrośnie do 14,7 kg. Zmiana grubości ocieplenia wymusi też konieczność stosowania dłuższych łączników, zaś wzrost masy warstwy izolacyjnej w istotnym stopniu wpłynie na wielkość i umiejscowienie siły zginającej oraz wartość momentu. Wiąże się to również z podwyższeniem wymagań wykonawczych na etapie klejenia płyt i montażu łączników, jak i wymagań dla samych łączników. Do mocowania ocieplenia należy używać łączników o dobrych parametrach izolacyjnych. Sprawdzonym rozwiązaniem są termodyble.
Zdjęcia: Rockwool, Termo Organika, Isover