Nasza strona korzysta z plików cookie
Serwis w celach prawidłowego funkcjonowania, statystycznych i reklamowych korzysta z plików cookie. Możesz zarządzać plikami cookie z poziomu Twojej przeglądarki. Więcej informacji na temat warunków przechowywania lub dostępu do plików cookies na naszej witrynie znajduje się w polityce prywatności. Wykorzystywane pliki cookies zwiększają prawdopodobieństwo, że reklamy produktów lub usług wyświetlane w ramach usług internetowych, z których korzystasz, będą bardziej dostosowane do Ciebie i Twoich potrzeb. Pliki cookie mogą być wykorzystywane do reklam spersonalizowanych oraz niespersonalizowanych.

Czym ocieplić dom? Co zamiast wełny i styropianu?

Według aktualnie obowiązujących przepisów na współczynnik przenikania ciepła U w ścianach warstwowych składa się znacznie więcej czynników niż jeszcze kilka lat temu. Oprócz oporu cieplnego materiałów konstrukcyjnych użytych do budowy ścian zewnętrznych przy obliczeniu współczynnika przenikania ciepła uwzględnia się pustki powietrzne w warstwie izolacji, które obniżają izolacyjność tej warstwy, oraz łączniki mechaniczne, które pogarszają jej parametry cieplne. Wybierając materiały termoizolacyjne, należy zwrócić uwagę na jego współczynnik przewodności cieplnej lambda (λ). Współczynnik λ informuje o tym, jak materiał radzi sobie z powstrzymywaniem ucieczki ciepła. Im jest on niższy, tym wyrób charakteryzuje się lepszą izolacyjnością termiczną. Współczynnik przewodzenia ciepła λ jest przeliczany na współczynnik przenikania ciepła U dla konkretnej przegrody. Zastosowanie materiału ociepleniowego o jak najniższym współczynniku λ, pozwoli uzyskać odpowiednią izolacyjność termiczną ściany, przy jednoczesnym zachowaniu jak najmniejszej grubości przegrody. Najczęściej projektanci jako ocieplenie ścian proponują wełnę mineralną lub styropian. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby zastosować iny materiał ociepleniowy. Jeśli zmiana ta nie wpływa na konstrukcję i obrys domu, nie jest wymagana adaptacja projektu.

Polistyren ekstrudowany XPS

Polistyren ekstrudowany (XPS)

Polistyren ekstrudowany (XPS), potocznie nazywany styrodurem to jeden z najcieplejszym materiałów izolacyjnych. Produkowany jest w ciągłym procesie wyciskania i swobodnego rozprężania pianki, dzięki czemu powstaje materiał izolacyjny o jednorodnej budowie (bez widocznych granulek polistyrenu). Jego współczynnik przewodzenia ciepła λ wynosi 0,027-0,036 W/(m·K). Polistyren ekstrudowany jest twardy, odporny na działanie wody oraz ma stosunkowo dużą wytrzymałość na ściskanie. Wyróżnia się też znikomą nasiąkliwością. Styrodur to materiał samogasnący, nie podtrzymuje ognia, pod wpływem bardzo wysokich temperatur topi się i zwęgla. Tak jak styropian, nie jest odporny na rozpuszczalniki organiczne zawarte w niektórych klejach i masach hydroizolacyjnych. Płyty XPS mają wymiary 120 x 60 lub 125 x 60 cm, a ich grubość wynosi 2-8 cm i są barwione na różny kolor (w zależności od producenta). Polistyren ekstrudowany jest stosunkowo drogi, warto go stosować, gdy chce się osiągnąć oczekiwaną izolacyjność termiczną ściany przy jej niedużej grubości, ale przede wszystkim w miejscach, które należy zaizolować w ziemi (fundamenty, ściany fundamentowe, płyty fundamentowe).

Płyty PIR

PIR to unowocześniona wersja tradycyjnego poliuretanu. Płyty oferowane są w wielkościach 240 x 102 lun 238 x 100 cm i grubościach od 5 do 14 cm, mają fazowane krawędzie. Są obustronnie okładane przeważnie folią aluminizowaną lub wzmocnionym papierem typu kraft. Płyty wyróżniają się wyjątkowo niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła λ = 0,023-0,028 W/(m·K), dlatego warstwa izolacji może być cienka. Są ponadto odporne na wilgoć i wodę (ich nasiąkliwość osiąga maksymalnie 9%), a także większość rozpuszczalników organicznych. Zawierają w swoim składzie tzw. retardanty (substancje ograniczające palność) – są więc odporne na działanie wysokiej temperatury i ognia. Chociaż najczęściej wykorzystuje się je do ocieplenia dachów, to z powodzeniem można nimi zaizolować ściany zewnętrzne.  

Płyty ze sztywnej piany fenolowej

Dzięki temu, że mają budowę zamkniętokomórkową nie chłoną wody i nie przepuszczają pary wodnej. Płyty z obu stron pokryte są welonem szklanym. Odznaczają się bardzo dobrą izolacyjnością termiczną –  współczynnik λ może osiągnąć 0,021 W/(m·K). Ponadto są trudno zapalne, nietopliwe i dość wytrzymałe. Warstwa izolacyjna wykonana z płyt PIR jest cienka – 10 cm potrafi skutecznie zastąpić 15-20-centymetrową warstwę wełny czy styropianu. 

Maty z aerożelu

Aerożel

Zol krzemianowy skondensowany najpierw do postaci żelu, a następnie utwardzony do sprzedaży trafia pod postacią płyt, mat lub granulatu. Aerożel jest lekki, bardzo porowaty (porowatość dochodzi do 99%), a jego gęstość waha się od 2 do 143 kg/m3. Mimo to jest wytrzymały na ściskanie. Jego współczynnik przewodzenia ciepła wynosi od 0,012 do 0,030 W/(m·K). Znakomicie tłumi dźwięki. Minusem ocieplania domu z wykorzystaniem aerożelu jest niestety jego bardzo wysoka cena.

Zdjęcia: materiały prasowe