Kompozyt na miarę drewna
Szczególnie warto przemyśleć ten wybór, jeśli taras jest detalem domu o nowoczesnej bryle, w którym na pierwszy plan wysuwa się czystość form. Proste, długie elementy desek kompozytowych doskonale współgrają się ze ścianami, których dekoracją są jedynie duże przeszklenia. Tarasy przy tego typu budynkach są zazwyczaj rozległe, a ich kształt zaplanowany na bazie prostokąta. Deski kompozytowe, które wyróżnia długość, będą nie tylko łatwe w montażu, ale podkreślą geometrię układu ścian elewacyjnych – i to zarówno wówczas, gdy budynek został zaprojektowany z modnymi rozwiązaniami horyzontalnymi, jak i wtedy, gdy ma on charakter wertykalny. Odpowiednie ułożenie desek tego rodzaju na tarasie może także obniżyć optycznie dom lub go podwyższyć.
Siła nowych technologii
Deski kompozytowe wykorzystują najlepsze właściwości surowców naturalnych i nowych technologii. Do ich wytwarzania używane są bowiem pył drzewny i tworzywa takie jak polichlorek winylu (PVC) lub polipropylen (PP), a także twardy polietylen (HDPE). Pozostałe elementy tego typu kompozytów to inne dodatki uszlachetniające, stabilizatory UV oraz barwniki. Proporcje między surowcami są różne, ale zazwyczaj zawartość drewna w tworzywie wynosi od 30 do nawet 60%. Składniki w procesie technologicznym ulegają zespoleniu w wysokiej temperaturze i pod dużym ciśnieniem. To sprawia, że uformowane z tworzywa panele mają powierzchnię przypominającą w dotyku drewno, tworzywo sztuczne zapewnia zaś ich trwałość, kolor oraz odporność na wilgoć i przebarwienia. Deska jest także odporna na wahania temperatury (zazwyczaj od -40° do +60°C) oraz korozję biologiczną, a w tym działania insektów, grzybów, pleśni czy bakterii i mchu. Te najlepszej jakości są również zaklasyfikowane jako materiał niepalny. Dobrej jakości deska nie będzie też odkształcać się i zachowa swój pierwotny stan, nawet po wielu latach. Dzięki temu nawierzchnia jest nieporównywalnie trwalsza niż drewniana.
Efektowne i bezpieczne przez lata
Deski z kompozytu mają wymiary podobne do drewnianych prototypów: ich długość wynosi zazwyczaj od 2 do 4 m, szerokość od 12 do 14 cm, a grubość od 2 do 2,5 cm. Kolorystyka tego typu elementów oscyluje zazwyczaj w barwach przynależnych drewnu naturalnemu. Elementy nie mają sęków ani przebarwień typowych dla drewna i najbardziej przypominają gatunki egzotyczne. Charakteru dodają im modne kolory: orzechowy, klonowy czy kasztanowy. Można też kupić deski kompozytowe o barwie szarej, grafitowej, antracytowej, czarnej lub zielonej. Elementy z kompozytu mają, inaczej niż większość gatunków drewna, jednolity kolor. Jednak tak jak w przypadku płytek ceramicznych poszczególne partie towaru mogą się różnić odcieniami, co może być kłopotliwe w razie konieczności wymiany uszkodzonego elementu. O ich urodzie decyduje także sposób wykończenia warstwy licowej desek. Ich styl tworzą dwa typy ryflowania – szerokie lub wąskie rowki przebiegające równolegle wzdłuż całej płaszczyzny elementu. Zaleta ryfli nie ogranicza się jednak do ich walorów estetycznych. Dzięki rowkom oraz antypoślizgowej powierzchni nie ma ryzyka poślizgnięcia się na posadzce. Ryflowanie sprawia również, że woda szybciej spływa z nawierzchni. Na rynku są także deski gładkie, bez rowków, jednak te mają mniej zwolenników. Kompozytowe tarasy są dostępne w wariancie szczotkowanym lub nieszczotkowanym. Szczotkowanie sprawia, że zyskują delikatną szorstkość typową dla drewna. Można także śmiało stąpać po niej nawet bosą stopą – przyjazna powłoka nie zagraża, tak jak drewno, wejściem w nogę drzazgi. Podczas układania tarasu docenimy także lekkość elementów, mają one budowę komorową, co oznacza, że są wewnątrz puste, a dzięki temu lżejsze od litych elementów.
Sprawny montaż
Deski kompozytowe nie sprawiają także kłopotów podczas instalacji. Taką nawierzchnię może ułożyć nawet zdolny majsterkowicz. Kompozyty są wyjątkowo odporne na wilgoć i mróz, dlatego można je montować nawet zimą. Nawierzchnie z tego materiału wykonuje się przeważnie na konstrukcji nośnej z legarów drewnianych, a coraz częściej kompozytowych. Deski oferowane są często razem ze wszystkimi elementami pozwalającymi zbudować taras: legarami, ćwierćwałkami, kątownikami, listwami maskującymi, zaślepkami do desek i ćwierćwałków oraz zestawem montażowym, czyli klipsami mocującymi i wkrętami ze stali nierdzewnej. Ich użycie zapewnia doskonały efekt końcowy. Legary ustawia się na plastikowych klinach lub specjalnych wspornikach, które umożliwiają ich łatwe wypoziomowanie. Legarów na klinach nie trzeba dodatkowo mocować, bo utrzymują się dzięki własnemu ciężarowi. Można je przykręcać do wsporników. Gdy taras jest naziemny, legary przykręca się do łączników (kotew) zamocowanych w słupkach fundamentowych. Innym rozwiązaniem jest ich połączenie za pomocą typowych kątowników ze stali zabezpieczonej antykorozyjnie. Rozstaw legarów powinien wynosić około 50 cm. Do łączenia desek z legarami służą klipsy. Ich użycie sprawia, że nawierzchni nie zeszpecą łebki wkrętów.
Zawsze zadbane
Deski kompozytowe są znacznie łatwiejsze od drewnianych w pielęgnacji. Nawierzchnia tego typu nie wymaga zabiegów konserwacyjnych typowych dla okładzin drewnianych takich jak malowanie, lakierowanie czy olejowanie. By utrzymać je w dobrej kondycji, wystarczy regularne mycie. Do czyszczenia polecane są łagodne detergenty. Deski można też myć wodą pod ciśnieniem, jednak wówczas bez dodatku środka czyszczącego. Mogą się jednak zarysować – niewielkie uszkodzenia wystarczy usunąć papierem ściernym. Nie są również odporne na wysoką temperaturę oraz działanie gorącego tłuszczu, więc grillowanie na takim tarasie wymaga szczególnej ostrożności.