Jak zbudować szafę we wnęce?
fot.Fotolia
Warto budować szafy wysokie, sięgające do sufitu, tak jak ściany. Zmieszczą więcej, a będą mniej widoczne. Cokół, niezbędny do ukrycia nóżek służących do regulacji mebla, powinien być tej samej wysokości co okalająca pomieszczenie listwa przypodłogowa, a nawet może być z tego samego materiału. Wtedy szafa naprawdę będzie przypominała fragment ściany. Konsekwentnie wtapiając szafy w tło i każąc im podpierać ściany, zyskujemy rzecz bardzo istotną dla wnętrza. Unikamy nieprzyjemnego wrażenia, że szafa zabrała nam cenne metry sześcienne przestrzeni.
Konstrukcja skrzyniowa szafy wnękowej
Szafę we wnęce można zbudować w pełnej zabudowie - jako samodzielny mebel który ma własny korpus - ściany, podłogę i sufit, lub jako zabudowę niepełną. Pełna zabudowa jest dobrym rozwiązaniem, gdy nie chcemy mocować półek i drążków na ubrania bezpośrednio do muru. Wówczas zmiana ułożenia poszczególnych elementów wnętrza szafy nie będzie wymagała od nas szpachlowania pozostałych w murze otworów. Dzięki pełnej konstrukcji szafa jest niezależnym, stabilnym meblem, który w każdej chwili bez uciążliwych prac remontowych możemy zdemontować i przenieść w inne miejsce. Takie rozwiązanie sprawdza się również, gdy powierzchnia posadzki, ścian czy sufitu nie jest zbyt równa. Ewentualne nierówności można wówczas zamaskować listwami korekcyjnymi lub gzymsami.
Montaż szafy skrzyniowej
Prowadnicę dolną szafy zwykle montuje się kilka centymetrów nad posadzką - do płyty podłogowej, pod którą ukrywa się system regulowanych nóżek, umożliwiających korektę nierówności posadzki. Nóżki szafy osłania się cokołem, który w każdej chwili można zdemontować np. gdybyśmy chcieli posprzątać pod szafą. Prowadnicę górną z kolei montuje się do płyty, która pełni funkcję sufitu szafy. Taka skrzyniowa budowa umożliwia także montaż przy suficie tak zwanej półki górnej, do której można zamontować oświetlenie.
Zabudowa wnęki
W przypadku niepełnej zabudowy szafa nie ma własnych boków, a najczęściej, jedynie listwy przymykowe (odbojowe), dzięki którym drzwi przesuwne nie dojeżdżają do gołej ściany. Odpowiednio docięte pozwalają także uporać się z nierównościami ścian. Prowadnice montuje się zwykle do sufitu i posadzki na listwach wyrównujących umożliwiających zniwelowanie ewentualnych nierówności tych powierzchni. Dzięki temu, że prowadnica dolna nie jest montowana bezpośrednio do posadzki, nie jest narażona na uszkodzenia spowodowane przedostającym się do jej torów piachu czy innych zanieczyszczeń. W przypadku niepełnej zabudowy półki i drążki ubraniowe montuje się bezpośrednio do ścian wnęki.
W pierwszej kolejności montuje się elementy wnętrza szafy – przegrody wewnętrzne, półki i drążki na ubrania. Przegrody pionowe przykręca się do tylnej ściany wkrętami za pomocą trzech - czterech kątowników (w zależności od wysokości przegród) oraz do podłogi i sufitu. Półki oparte na podpórkach montuje się wkrętami do ściany oraz do przegród pionowych. Montując drążki, należy pamiętać, aby rozetki (kołnierze mocujące), na których będą się one trzymać były przykręcone mniej więcej w połowie głębokości wnęki.
Gdy wnętrze szafy jest już gotowe pora na montaż prowadnic. Dolną przykręca się wkrętami – w zależności od rodzaju szafy - do przymocowanej do posadzki listwy wyrównującej lub płyty podłogowej. Górną bezpośrednio do sufitu lub płyty sufitowej. Do ścian bocznych mocuje się listwy lub uszczelki przymykowe.
W zamontowane prowadnice wkłada się skrzydła drzwiowe – najpierw w górą, później w dolną, zaczynając od skrzydła wewnętrznego znajdującego się najbliżej szafy.
Gdy skrzydła są już osadzone w prowadnicach można je precyzyjnie ustawić, tak aby ich boczne krawędzie były równoległe do ścian szafy. Służą do tego śruby regulacyjne znajdujące się u dołu skrzydeł.