Artykuły

Klinkier elastyczny znany także jako mineralny klinkier to propozycja dla inwestorów, którzy chcą wykończyć ściany domu lub wnętrz klinkierem bez konieczności ponoszenia wysokich kosztów. Tego rodzaju płytki dają bowiem efekt estetyczny bliski klinkierowi, wyróżnia je także duża trwałość, odporność na wilgoć oraz mróz. Ich atutem jest również szybki i łatwy montaż. Ze względu na lekkość tego materiału można go montować bezpośrednio na warstwie ocieplenia ze styropianu lub wełny mineralnej. Układanie klinkieru elastycznego oznacza nie tylko oszczędność pieniędzy, ale też czasu – prace montażowe przebiegają szybko i sprawnie. Wykończenie 1 m² powierzchni zajmuje około godzinny w jednym cyklu montażowym. W przypadku płytek ceramicznych na montaż 1 m² trzeba przeznaczyć ok. 5-7 dni w 3-4 cyklach montażowych.

Układanie klinkieru elastycznego – niezbędne narzędzia

Do montażu elastycznego klinkieru niezbędny jest klej przeznaczony do mocowania płytek, jednocześnie pełniący funkcję fugi. Jest on wytwarzany z tych samych komponentów, które służą do produkcji płytek. To sprawia, że po montażu klej wchodzi z nimi w reakcję, tworząc w efekcie spójną, jednorodną powłokę na ścianie. Może też być przydatny preparat gruntujący, który posłuży do wcześniejszego przygotowania ścian. Produkty te są w ofercie producenta płytek i najlepiej nabyć je razem z elastycznym klinkierem. Z narzędzi, oprócz ostrego noża bądź nożyczek, ołówka, miarki, poziomnicy i płaskiego pędzelka o szerokości około 12 mm, potrzebna będzie również zębata szpachelka o zębach 4 mm do rozprowadzania kleju.

Przygotowanie do klejenia

Układanie klinkieru elastycznego można wykonać na każdym podłożu – może być to nawet metal, drewno lub tworzywo sztuczne, jednak powinno być ono w miarę równe, stabilne, suche i czyste. Temperatura powietrza podczas prac powinna wynosić od +5°C do +25°C. Także po ich ułożeniu przez około 2 tygodnie temperatura nie może być niższa niż 3,5°C. Dlatego też układanie klinkieru elastycznego na zewnątrz budynku najbezpieczniej przeprowadzać od wiosny do jesieni. Kupione płytki oraz klej przechowujemy w zamkniętym, suchym pomieszczeniu, w żadnym przypadku nie na świeżym powietrzu. Zanim przystąpimy do układania płytek, należy ocenić stan ścian. Jeśli ich powierzchnia nie jest równa lub widać w niej ubytki, wtedy należy wygładzić podłoże, na przykład szpachlą cementową lub cementowym tynkiem podkładowym. Jeśli ściana jest równa, ale poplamiona – wystarczy ją oczyścić. Szczególnie niepożądane są wszelkie tłuste plamy, które mogą ograniczać przyczepność kleju. Gdy powierzchnia przeznaczona do wykończenia jest gładka, warto ją pomalować środkiem gruntującym, zwiększającym przyczepność. Ma on w składzie drobny piasek, który sprawia, że powierzchnia staje się szorstka w dotyku. Jeśli natomiast podłoże jest chłonne, trzeba je pomalować gruntem uszczelniającym, który wyrówna chłonność podłoża.

Wytyczanie linii

Żeby okładzina nie została ułożona krzywo, trzeba najpierw naszkicować na ścianie poziome, równoległe linie. Można do tego użyć sznura traserskiego pokrytego kredą. Po rozpięciu sznura i jego wypoziomowaniu, lekko szarpiąc odwzorowuje się na ścianie kreskę. Najlepiej byłoby wyznaczyć w ten sposób układ każdego rzędu płytek, z uwzględnieniem szerokości fug. Można przy tym wspomóc się tak zwanym laserem krzyżowym, który wyświetla na ścianie idealnie wypoziomowaną wiązkę. Jeśli go nie mamy, warto wypożyczyć ten sprzęt. W ostateczności pozostaje skorzystanie z poziomnicy.

Naklejanie płytek klinkierowych

Montaż zaczyna się od góry ściany. Pozwoli nam to uniknąć przypadkowego zachlapania klejem płytek już ułożonych. Klej rozprowadzamy po podłożu, używając do tego pacy zębatej. Jednorazowo pokrywamy klejem powierzchnie nie większą niż 1 m². W przeciwnym razie zacznie on schnąć, zanim zdążymy przymocować płytki. Pamiętajmy przy tym, że im wyższa temperatura otoczenia, w tym klej może schnąć szybciej. Każdą z płytek trzeba starannie docisnąć całą powierzchnią do warstwy kleju. Zużycie kleju wynosi około 2,5 kg/m² i zależy od rodzaju podłoża.

Płytki dobieramy na przemian z różnych paczek. Gdy zachodzi taka potrzeba, możemy je docinać. Wystarczą ostre nożyczki lub nóż z wymiennymi ostrzami i twarda podkładka. Odciętych kawałków nie wyrzucajmy. Mogą się przydać w innym miejscu. Gdy dojdziemy do naroża ściany, płytkę przed przyklejeniem zaginamy pod odpowiednim kątem. Jeśli wykańczamy ścianę na zewnątrz domu, a temperatura jest niska, płytkę najpierw ogrzejmy w dłoniach, a później zaginajmy wolno i stopniowo, żeby nie pękła.

Fugowanie

Do wykonania spoin używamy tego samego kleju, którym mocujemy płytki. Fugi robimy na bieżąco, w trakcie mocowania okładziny. Używając wąskiego, płaskiego pędzelka rozsmarowujemy klej wokół krawędzi naklejonych płytek. Fugi powinny mieć szerokość 12-14 mm. Muszą być szczelne, co jest szczególnie ważne podczas wykonywania okładziny na zewnątrz budynku. Spoina pełni tam nie tylko funkcję estetyczną, ale też zapewnia wodoszczelność warstwy wykończeniowej. Pamiętajmy zatem, żeby krawędzie płytek były całkowicie pokryte klejem.

zdjęcia: Elastolith