Izolacja akustyczna i wykończenie stropu
Izolacja akustyczna stropu, a także jego ocieplenie nie należy do skomplikowanych czynności. Może za to przynieść domownikom wymierne oszczędności oraz korzyści w postaci zwiększonego komfortu życia. Najlepszą izolacyjnością akustyczną wyróżniają się stropy ciężkie, na przykład żelbetowe monolityczne. Nieco gorzej izolują akustycznie stropy gęstożebrowe, a najsłabsze pod tym względem są stropy drewniane. Jednak żaden strop nie będzie spełniał wymagań normowych, jeśli nie zastosuje się dodatkowej warstwy wyciszającej. Sposobem na poprawę izolacyjności akustycznej stropów jest wykonanie np. podłogi pływającej czy sufitu podwieszanego z warstwą izolacji z wełny mineralnej o odpowiedniej grubości. Materiał ten jest nie tylko dobrym izolatorem akustycznym, ale również cieplnym. Ponadto wełna jest niepalna, więc zabezpiecza kondygnacje domu przed rozprzestrzenianiem się ognia. Do izolacji akustycznej stropu stosuje się także płyty ze styropianu elastycznego.
Izolacja akustyczna stropu
Izolacja akustyczna a rodzaj stropu
Masywnie wyglądający strop gęstożebrowy jest w środku pusty. Działa jak pudło rezonansowe. Bardzo dobrze przenosi dźwięki uderzeniowe i powietrzne. Zawsze wymaga dodatkowej izolacji akustycznej – musi być zaizolowany około 5-centymetrową warstwą wełny mineralnej akustycznej lub styropianu elastycznego. Maty lub płyty muszą być ułożone szczelnie, a wzdłuż ścian należy położyć oddzielny pasek z materiału użytego do izolacji grubości 1-2 cm. W stropach monolitycznych zawsze jest przewidziana 3-5-centymetrowa warstwa izolacji ze styropianu lub wełny – chociaż przyjmuje się, że stropy grubości od 14 cm spełniają wymagania co do izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych. Warstwę akustyczną chroniącą zwłaszcza przed dźwiękami uderzeniowymi układa się jak tak samo jak w przypadku stropów gęstożebrowych. Jeśli zdecydowaliśmy się na strop drewniany musimy wykonać grubą warstwę izolacji akustycznej, gdyż łatwo przenosi on drgania i dźwięki uderzeniowe. W konstrukcji między belkami umieszcza się zazwyczaj wełnę mineralną, ale możemy także użyć wełny drzewnej, styropianu, keramzytu czy perlitu. Grubość warstwy akustycznej wynosi około 15 cm.
Podłoga pływająca
Podłoga pływająca, czyli oddzielona od wszystkich elementów konstrukcyjnych, jest najłatwiejszym sposobem na wyciszenie stropu. Materiał izolacyjny układa się na paroizolacji lub bezpośrednio na podłożu, przykrywa folią ochronną i dociska płytą betonową grubości 4-5 cm. Aby zapobiec przenoszeniu dźwięków przez z posadzki na konstrukcję ścian, a przez to do innych pomieszczeń, trzeba wykonać dylatacje brzegowe. Na takiej posadzce – oczywiście z odstępem od ścian – układa się okładzinę podłogową, np. płytki ceramiczne czy panele. Ułożenie wykładziny dywanowej stanowi dodatkowe wyciszenie, ponieważ ogranicza ona rozchodzenie się drgań w warstwie pokrycia. Jako podłoga pływająca wykorzystywane są również lekkie konstrukcje podłogowe z warstwą izolacyjną w postaci cienkich płyt pilśniowych czy pianki polietylenowej. Jednak mają one gorsze parametry izolacyjności akustycznej.
Montaż sufitu podwieszanego
Wykończenie stropu
Stropy żelbetowe w domach jednorodzinnych od spodu najczęściej wykańcza się tynkiem. Drugim chętnie stosowanym rozwiązaniem jest sufit podwieszany – jego konstrukcję stanowi ruszt wykonany z profili metalowych. Do rusztu montuje się płyty gipsowo-kartonowe o gładkiej powierzchni. Takie rozwiązanie pozwala praktycznie dowolnie formować kształt sufitu. Stropy drewniane również można wykończyć od spodu sufitem podwieszanym – osłoni on ich elementy konstrukcyjne. Innym rozwiązaniem jest pozostawienie nieosłoniętej konstrukcji stropu drewnianego, co ma walory dekoracyjne. Takie rozwiązanie wymusza jego bardzo precyzyjne wykonanie. Warto też w takim przypadku do budowy stropu zastosować lite drewno.
Zdjęcia: Knauf, Fotolia.com