Drewno na elewacji współczesnego domu – na szczycie, parterze czy poddaszu?
Domy z drewnianą oblicówką budowano w Polsce od wieków. W przeszłości drewno na ścianie było przeważnie wynikiem konstrukcji domu, dzisiaj drewniana oblicówka jest dobrym sposobem na estetyczne wykończenie elewacji. Drewno na ścianie swoją popularność zawdzięcza dużym zasobom naturalnym tego materiału, a także coraz większym możliwościom zastosowania drewna egzotycznego – stało się ono dostępne zarówno ze względu na coraz niższą cenę, jak i liczbę miejsc, gdzie można je nabyć. Wpływ na używanie drewna do wykończenia elewacji współczesnych domów mają także coraz skuteczniejsze sposoby jego zabezpieczania przed wilgocią czy owadami. Do dyspozycji mamy zarówno farby kryjące, jak i impregnaty, które nie tylko chronią drewno przed degradacją, ale również nadają mu dekoracyjny wygląd.
Drewno na ścianie jako środek estetyczny
Zastosowanie drewnianej oblicówki jest dobrym sposobem na harmonijne wkomponowanie domu w otoczenie – drewno to materiał wzięty wprost z natury, jak żaden inny daje człowiekowi poczucie bezpieczeństwa. Często służy także podkreśleniu urody budynku oraz stylu architektonicznego w jakim został zaprojektowany. Trudno wyobrazić sobie bez drewnianych akcentów domy usytuowane w zielonym podmiejskim otoczeniu czy też letnisk. Ale drewno na ścianie równie dobrze wygląda w zindustrializowanym środowisku miejskim, w towarzystwie budynków na wskroś nowoczesnych. Dobry efekt daje jego użycie, jeśli chcemy nadać takiej architekturze naturalnego dla tego materiału ciepła. Zadaniem drewnianej oblicówki może być także poprawienie proporcji budynku, np. jego optyczne obniżenie. Może ona też posłużyć do harmonijnego podkreślenia proporcji domu. W tym celu drewno stosuje się często na ścianach szczytowych domu, w jego górnych partiach lub w strefie parteru.
Drewno na szczycie
W przeszłości drewno ułożone na ścianie szczytowej było powszechnie stosowane w budownictwie wiejskim. Jeszcze dziś spotyka się często takie rozwiązanie w wielu starych domach, gdzie drewno na ścianie wyznacza niezamieszkaną strefę strychu. We współczesnym budownictwie drewno na szczycie najczęściej podkreśla podział na kondygnacje. Układa się je przeważnie do wysokości nadproża lub ścianki kolankowej, do okapu daszka wejściowego lub drzwi wejściowych. Licowany drewnem szczyt wpływa też na proporcje domu. W wysokim budynku deski ułożone poziomo na szczycie i ściance kolankowej obniżą dom. Drewno na elewacji zamontowane pionowo na szczycie domu wydłużonego skróci go, sprawi, że będzie zgrabniejszy. Deski na szczycie można ułożyć nie tylko poziomo lub pionowo – drewno ułożone w jodełkę poprzez powtórzenie kształtu szczytu podkreśla jego trójkątną formę. Bardziej niż deski poziome lub pionowe dynamizuje sylwetkę domu, taka powierzchnia jest elementem znacznie bardziej przyciągającym uwagę niż spokojne linie pionowe i poziome. Równie efektowny jest szczyt wykończony drewnem ułożonym w jodełkę nad oknami, wtedy przestrzeń pod i między nimi można wyłożyć deskami ułożonymi poziomo.
Drewno na ścianie – górna kondygnacja
Nie tylko szczyt domu wyróżniony drewnem może tworzyć podziały na kondygnacje. Podobny efekt uzyskamy, jeśli zastosujemy je w całej strefie poddasza lub piętra tzn. obłożymy drewnianą oblicówką wszystkie górne partie ścian domu. Drewniana opaska zaznaczająca strefę poddasza użytkowego lub piętra sprawdzi się w domu sprawiającym wrażenie zbyt wysokiego – taki zabieg optycznie obniży budynek. Drewno na elewacji użyte w górnej kondygnacji może być również elementem, który zrównoważy i poprawi proporcje budynku, jeśli zaburza je kształt oraz wysokość dachu. Zastosowanie drewna na górnej kondygnacji da dobry efekt estetyczny, jeśli w strefie parteru użyjemy materiałów, które będą optycznie cięższe. Warto np. sięgnąć po materiały również bliskie naturze takie jak klinkier lub kamień czy też płytki betonowe doskonale naśladujące kamień lub klinkier.
Drewno na ścianie parteru
Najczęściej drewno stosuje się jednak w strefie parteru. Użyte na wszystkich ścianach optycznie obniży dom. O efekcie decyduje też sposób ułożenia drewna – elementy poziome obniżą bryłę budynku, a pionowe ją podwyższą. Powierzchnia obłożona drewnem nie może być przypadkowa. Granicą może być linia okapu, cofnięta lub wysunięta partia wejścia. We współczesnych realizacjach często spotykamy się również z zastosowaniem drewnianej oblicówki tylko w strefie wejścia, np. wokół drzwi wejściowych czy na elewacji ogrodowej – taki zabieg sprawia, że dom harmonijnie łączy się z otoczeniem. W realizacjach, w których występuje drewno na ścianie parteru, wyższe kondygnacje najlepiej wykończyć gładkim tynkiem lub farbą fasadową. Wówczas dolna kondygnacja jest optycznie cięższa i dom sprawia wrażenie stabilnie osadzonego w podłożu.
zdjęcia: K. Jankowska, AdobeStock