Artykuły

Z betonu komórkowego wykonuje się bloczki. Oprócz izolacyjności termicznej, ważnym parametrem jest gęstość objętościowa – w zależności od niej bloczki produkowane są w kilku różnych odmianach. Im gęstość betonu komórkowego jest większa, tym większą ma on wytrzymałość na ściskanie, lepsze parametry akustyczne, ale równocześnie ma mniejszą izolacyjność cieplną. Jakie więc wybrać bloczki do budowy domu?

Beton komórkowy – klasy betonu a izolacja termiczna

Klasa gęstości określa średnią gęstość betonu komórkowego w stanie suchym, czyli jest to stosunek jego masy do objętości. Gęstość wyrażana jest w kg/m³. Na rynku dostępny jest beton komórkowy gęstości: 300, 350, 400, 450, 500, 550, 600, 650, 700, 750, 800. Norma określa również betony komórkowe gęstości 900 i 1000, ale nie jest on aktualnie produkowany w naszym kraju. Od gęstości zależy izolacyjność termiczna – im gęstość jest mniejsza, tym większa jest izolacyjność termiczna. Stosowane chętnie do budowy ścian konstrukcyjnych bloczki odmiany 500 czy 600 wyróżniają się dużą wytrzymałością, jednak nie są tak ciepłe, jak odznaczające się mniejszą wytrzymałością bloczki odmiany 400. Przyjmuje się, że bloczki klasy 400, pozwalają uzyskać współczynnik U = 0,18 W/(m²·K), klasy 500 – U = 0,20 W/(m²·K), zaś klasy 600 – U = 0,22 W/(m²·K). Trzeba pamiętać, że im współczynnik przenikania niższy, tym materiał lepiej chroni przed stratami ciepła. Od stycznia 2017 roku współczynnik U dla ścian nie może przekraczać 0,23 W/(m²·K), a od 2021 0,20 W/(m²·K).

Jaka ściana z jakich bloczków

• Bloczki odmiany 300-350 – polecane są do budowy ścian jednowarstwowych, które nie wymagają ocieplenia, gdyż charakteryzują się doskonałą izolacyjnością akustyczną.
• Bloczki odmiany 400-600 – muruje się z nich ściany nośne zewnętrzne (ocieplone wełną lub styropianem, ponieważ w dużej mierze to materiał ociepleniowy odpowiada za izolacyjność termiczną), wewnętrzne i działowe.
• Bloczki odmiany 700-800 – powstają z nich ściany nośne i działowe, które powinny odznaczać się bardzo dobrą izolacyjnością akustyczną. Mogą być również wykorzystane do wymurowania ścian piwnic, pod warunkiem, że będą wznoszone na pełne spoiny poziome i pionowe oraz szczelnie zabezpieczone izolacją przeciwwilgociową.

Beton komórkowy jest materiałem paroprzepuszczalnym i łatwym w obróbce – można go docinać i szlifować praktycznie na dowolne kształty. Z tego względu bloczki z betonu komórkowego są chętnie stosowane przy budowie ścian łukowych.

Beton komórkowy a grubość ścian

Na rynku dostępne są bloczki o rozmaitych wymiarach. Pozwala to na dokonanie optymalnego wyboru, co do ich grubości i długości, tak by prace murarskie mogły być prowadzone sprawnie, bez dodatkowych nakładów. Ściany jednowarstwowe buduje się zazwyczaj z bloczków grubości 36,5 lub 48 cm, w ścianach dwuwarstwowych mur ma zwykle grubość 24-30 cm. Na przykład, budując ściany jednowarstwowe, aby spełnić obecne normy dotyczące współczynnika przenikania ciepła U, możemy użyć bloczków grubości 36,5 cm i gęstości 350 kg/m³. Jednak gdy zastosujemy bloczki grubości 48 cm, uzyskamy współczynnik U dla ściany równy 0,19 W/(m²·K), czyli spełniający normy obowiązujące od 2021 roku. Do wznoszenia ścian działowych stosuje się beton komórkowy o mniejszej grubości, np. 6 czy 12 cm.

Beton komórkowy – wytrzymałość i izolacyjność akustyczna

Zgodnie z normą europejską dotyczącą betonu komórkowego elementy konstrukcyjne muszą odznaczać się wytrzymałością minimum 1,5 N/mm². Nie powinniśmy mieć z tym problemu, ponieważ wszystkie dostępne na rynku produkty spełniają ten warunek. Jednak dla pewności powinniśmy sprawdzić w projekcie domu, czy ściany nie zostały przewidziane do przenoszenie większych obciążeń. Jeśli tak, to musimy wybrać bloczki o wyższej gęstości i wytrzymałości.

Od gęstości betonu komórkowego zależy również izolacyjność akustyczne. Z tego powodu do budowy ścian wewnętrznych dobrze jest wybierać bloczki o wyższej gęstości – ściany te nie muszą ciepłe, ale powinny skutecznie akustycznie oddzielać poszczególne pomieszczenia.

Formy i kształty bloczków

Na rynku znajdziemy bloczki docięte z małą dokładnością (oznaczane symbolem GPLM) – różnice między wymiarami wynoszą 3-5 mmm. Takie wyroby przeznaczone do murowania ścian na grubą spoinę (zwykłą zaprawę murarską). Obecnie jednak większość bloczków docinana jest na nowoczesnych krajalnicach – te oznaczane symbolem TLMA mają odchyłki wymiarowe na poziomie 2-3 mm, natomiast TLMB zaledwie 1-1,5 mm. Bloczki z obu kategorii muruje się na cienkowarstwowe zaprawy klejowe. Jest to łatwa i szybka forma budowy. Ponadto ściana wybudowana w ten sposób będzie cieplejsza, gdyż straty ciepła przez zwykłe, grube spoiny mogą być bardzo duże. Bloczki z betonu komórkowego mogą mieć krótsze boki wyprofilowane na pióra i wpusty. Dzięki czemu, muruje się je bez konieczności wypełniania zaprawą spoin pionowych.

Zdjęcia: H+H, Solbet